ایران سرای کهن (فارسی-انگلیسی-آلمانی)

کتاب ایران سرای کهن (فارسی-انگلیسی-آلمانی)  به تالیف و تدوین متن فرامرز غنی و با ترجمه آلمانی لیلیان مهرایی و با عکاسی افشین بختیار است. ایران در نظر مردم فاضل کشورهای سراسر جهان چه در غرب، چه در شرق، دارای جذابیت خاصی بوده و به عناوین سرزمین شعر و غزل، گل و بلبل، آتش جاویدان، دانشمندان مشرق زمین، سرزمین امپراتوری‌های باشکوه هخامنشیان و ساسانیان، سرزمین زرتشت و کوروش، داریوش، اردشیر، سرزمین سوارکاران، کمانداران، جنگجویان، سرزمین رستم و سهراب، فردوسی، سعدی، حافظ، خیام شهره است. ایران سرزمین مذاهب و آیین‌های بزرگی از جمله آیین زرتشت، میترا، مانی، مزدک، صوفی و شیعه اسلام است. اقوام آریایی پس از مهاجرت به قسمت مرتفع فلات واقع در جنوب دریای خزر، آن‌ را ایران نام نهادند که طبق نوشته‌های باستانی اوستا به معنی «سرزمین آریا‌ییها» می‌باشد، پارس‌ها از دیگر اقوام آریایی‌ها بودند که در جنوب این منطقه سکنی گزیده و آن‌ را «پارسه» نامیدند. پارسه ویران‌های باشکوه امپراطوری‌های هخامنشی را در بر دارد، امروزه در استان فارس قرار گرفته است. فارسی زبان رسمی ایران باستان پارسه می‌باشد. کتاب ایران سرای کهن «فارسی-انگلیسی-آلمانی» در انتشارات کتابسرای میردشتی به چاپ رسیده  در اختیار علاقه‌مندان به کتاب‌های ایران‌شناسی قرار گرفته است.