انقلاب دموکراتیک سبز

در سال‌های اخیر، نوید لحظهٔ پوپولیستی رنگ باخته و پاندمی نیز با ایجاد نیاز شدید به امنیت، زمینه را برای اَشکال اقتدارگرایانهٔ سیاست فراهم آورده است. این موقعیت چالشی برای چپ است که مدرنیسم و عقل‌گرایی‌اش باعث شده به‌درستی بدین مطالبات مشکوک باشد. با این ‌اوصاف، چپ چطور باید با بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی سر کند که پاندمی موجب شده است؟ شانتال موف معتقد است چپ برای بسط استراتژی تغییر سیاسی، نباید اهمیت عواطف را دست‌کم بگیرد. در واقع پس از سال‌های «پساسیاست»، شاهد «بازگشت امر سیاسی» هستیم. موف نیز در واکنش بدین موقعیت، ائتلاف گستردهٔ جنبش‌ها تحت بیرق «انقلاب دموکراتیک سبز» را پیشنهاد می‌دهد که مستلزم محافظت از جامعه و شرایط مادی آن است، چنان که مردم به‌جای پسروی به ناسیونالیسمی تدافعی یا پذیرش منفعلانه‌ی راه‌حل‌های تکنولوژیک، صاحب اختیار و قدرت شوند. 

درباره‌ی نویسنده 

انتال موف فیلسوف و نظریه‌پردازی است که اکنون در دانشگاه وستمینستر نظریه‌ی سیاسی تدریس می‌کند. او در سال ۱۹۸۵ همراه با ارنستو لاکلائو کتاب مشهور هژمونی و استراتژی سوسیالیستی را منتشر کرد که بسیار خوانده شد و مناقشه‌ساز بود. امروزه او را متفکری با رویکرد پسامارکسیستی و پساساختارگرایانه به سیاست می‌شناسند. 

گزیده‌ای از کتاب 

انتشار این کتاب در سال ۲۰۲۲ مقارن با شعله‌ور شدن جنگ اوکراین بود. شاید بتوان آن را امتداد کتاب دفاع از پوپولیسم چپ دانست که در سال‌های خیزش نیروهای پوپولیست چپ منتشر شد. اما پس از انتشار دفاع از پوپولیسم چپ، موفقیت‌های این نیروها تکرار نشد و به نوعی شاهد احیای نخبگان نئولیبرال و موفقیت‌های بیشتر نیروهای پوپولیست راست در کشورهای اروپای غربی بوده‌ایم. موف در اینجا به بررسی تأثیرات پاندمی کرونا بر این موضوع می‌پردازد و می‌کوشد نشان دهد علت شکستن نیروهای چپ نه سیاست‌ورزی پوپولیستی، که دست کشیدن از این سیاست‌ورزی است. دیگر جنبهٔ مهم این اثر بررسی گستردهٔ تأثیر عواطف در شکل‌گیری هویت‌های جمعی، و نیز بحران زیست‌محیطی و مطالبات و عواطف درگیر در این بحران‌هاست.