اختلال بیش فعالی نقص توجه در دانشجویان

اختلال بیش فعالی – نقص توجه در بزرگسالان یک اختلال روانپزشکی مزمن است که با ترکیبی از علایٔم پایدار در زمینه‌های اختلال تمرکز، بیش‌فعالی و رفتارهای تکانشی مشخص می‌شود. این اختلال در بزرگسالی به ارتباطات ناپایدار با دیگران، عملکرد ضعیف شغلی یا تحصیلی، اعتماد به نفس پایین و سایر مشکلات جدی در زندگی منجر می‌شود.

عبور از دوران مدرسه و رسیدن به دانشگاه دوره‌ی گذاری را تشکیل می‌دهد که با توجه به مستقل شدن افراد و پرداختن هم‌زمان به کارهای متعدد دوران بزرگسالی همراه با تحصیل در دانشگاه بار مضاعفی بر سیستم شناختی و کارکردهای اجرایی فرد تحمیل می‌کند؛ در نتیجه فردی که دچار علایٔم خفیف این اختلال است یا تاکنون تشخیص او انجام نشده است، با پیامدهای جدی ابتلا به این اختلال روبه‌رو می‌شود. از این روی تعداد زیادی از مبتلایان به این اختلال در این دوران تشخیص داده می‌شوند و مراجعان زیادی از دانشجویان مبتلا به این اختلال در کلینیک‌ها مراجعه می‌کنند.

درباره‌ی نویسنده:

دکتر پاتریشیا کوئین متخصص اطفالی است که دوره‌های تکمیلی را در زمینه‌های  رشد و تکامل در کودکان و نوجوانان و همچنین داروشناسی روانی دیده است.  دکتر کویین اکثر وقت خود را در طی همه سال‌های طبابت صرف  تشخیص و درمان اختلال بیش‌فعالی نقص توجه کرده است.

همچنین خود وی مبتلا به این اختلال بوده و تجربه‌ی دست اولی هم به‌عنوان بیمار، هم به‌عنوان پزشک از این اختلال دارد. 

گزیده‌ای از کتاب: 

AD/HD اختلالی پیچیده است؛ بنابراین شما برای دستیابی به موفقیت به راهکاری پیچیده نیاز دارید. به طور معمول، درمان AD/HD رویکردی چند وجهی است؛ به این معنا که بخش‌های متفاوت و متعددی را در تمام ابعاد زندگی روزانه در‌بر‌می‌گیرد. همانطور که در این راهنما خواهید آموخت، AD/HD، ۲۴ ساعت شبانه‌روز، ۷ روز هفته و ۳۶۵ روز سال با شما همراه است و نه تنها بر عملکرد تحصیلی شما تأثیر دارد، بلکه ممکن است بر روابط، هیجانات و حتی کارهای روزمره‌ی شما مثل خوردن، خوابیدن و ورزش کردن نیز اثر منفی داشته باشد.