مشاوره در عمل

کتاب «مشاوره در عمل» تألیف دکتر سید حمید آتش‌پور و سامیه سادات آتش پور و دکتراحسان کاظمی است. در مقدمه‌ی کتاب آمده است: «مشاوره یک تعامل شخصی است. تعاملی که در آن بر روی سلامت یکی از طرفینِ تعامل تمرکز می‌شود…مراجعان عمدتاً به این دلیل مراکز مشاوره‌ی روی می‌‌آورند که به نوعی با رنج شخصی دست به گریبان هستند. این شاخه از حرفه‌های یاورانه در پی این است که مراجعان دچار رنج، آشفتگی‌های هیجانی خود را مدیریت کرده و زندگی مدبرانه و متعادل‌تری را دنبال کنند..»

گزیده‌ای از کتاب:

«مهارت توجه‌کردن یعنی دیگری را با اهمیت دانستن، با او بودن، درک کردن و نشان دادن اینکه به دقت به او گوش می‌دهیم . هدف این مهارت تصدیق کردن مراجع بوده و می‌تواند بر احساسات، افکار و رفتارهای وی متمرکز شود.
به جرئت می‌توان گفت مهارت توجه کردن، اساس تمام روابط انسانی و درمانی است. منظور از توجه‌کردن، تمرکز فردی به فرد دیگر در یک ارتباط دونفره است. که تاکید شد با او بودن، درک‌کردن و ترغیب به خوداندیشی جزئی از این مهارت محسوب می‌شود. هدفِ این مهارت تصدیق مراجعی است که دچار رنج و مشکل شده است. تصدیق به این معناست که وجود مراجع را به عنوان یک انسان تایید و تصدیق می‌کنیم.
بدون اینکه او را قضاوت کنیم با احساس؛ افکار و رفتارهایش را محکوم کنیم. آن‌ها را طبیعی- ولی نه الزاما درست- می‌دانیم و مهم‌بودن وی را با هر آنچه حس می‌کند، فکر می‌‌کند یا رفتار می‌کند تصدیق می‌کنیم و به او نشان می‌دهیم . در توجه‌کردن به مُراجع فضا و زمان می‌دهیم تا به خودش بیندیشد و فرصتی برای درک شدن داشته باشد. علاوه بر این، با اهمیتی در توجه کردن وجود دارد که باید آن‌ها را مورد دقت و تاکید قرار داد:
– جاهای خالیِ گفته‌های مراجع توسط مشاور پر نشود:
مشاور، وسوسه‌ی صحبت‌کردن با ادامه‌ی گفتگوی خودش را کنترل کند.-مشاور به آنچه مراجع می‌گوید یا انجام می‌دهد دقت کند؛ نَه اینکه بر اندیشه‌های خودش متمرکز شود.»

کتاب «مشاوره در عمل» در انتشارات کتابسرای میردشتی چاپ شده و در اختیار علاقمندان به حوزه‌ی روان‌شناسی قرار گرفته است.