ایده‌ی جمهوری

درباره‌ی نویسنده

مائوریتزیو ویرولی استاد سیاست دانشگاه پرینستون، استاد حکومت دانشگاه تگزاس و استاد ارتباطات سیاسی دانشگاه لوگانوی سوییس است. او در دوره‌ی ریاست جمهوری کارلو آدزلیو چیامپی، مقام مشاور فرهنگی ریاست جمهوری را داشت. حوزه‌های پژوهشی اصلی وی عبارت است از نظریه‌ی سیاسی، تاریخ اندیشه‌ی سیاسی، جمهوری‌خواهی کلاسیک، نوجمهوری‌خواهی، رابطه‌ی میان دین و سیاست، وطن‌پرستی، مشروطه‌خواهی، ارتباطات سیاسی و آموزش مدنی. از میان آثار مطرح ایشان می‌توان به کتاب‌های «روسو و جامعه‌ی نیک‌سامان»، «در دفاع از عشق به میهن: جستاری در باب وطن‌پرستی و ناسیونالیسم»، «جمهوری‌خواهی»، «نجات شهریار» و «ایده‌ی جمهوری» اشاره کرد.
نوربرتو بوبیو (درگذشته‌ی ۹ ژانویه ۲۰۰۴) از فیگورهای برجسته‌ی سنت سوسیالیسم لیبرالِ متاثر از کارلو روسلی و پیرو گوبتی بود. بوبیو در دوران فاشیسم به حزب آتزیونه، که در آن زمان غیرقانونی بود، پیوست و بدین خاطر سال‌های ۱۹۴۳ و ۱۹۴۴ را در زندان گذراند. حوزه‌های اصلی پژوهش او را می‌توان فلسفه‌ی حقوق و تاریخ اندیشه‌ی سیاسی دانست. از میان آثار برجسته‌ی بوبیو می‌توان به «عصر حقوق»، «دموکراسی و دیکتاتوری: سرشت و محدودیت‌های قدرت دولت»، «آینده‌ی دموکراسی»، «جستارهای هگلی»، «کدام سوسیالیسم؟ مارکسیسم، سوسیالیسم و دموکراسی»، «قانون و دولت در اندیشه‌ی کانت» و «از هابز تا مارکس» نام برد.