مناجات خواجه عبدالله انصاری (وزیری طرح چرم با قاب)

کتاب مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری با خوشنویسی حسن ملائی تهرانی و نگارگری غلامرضا اسماعیل‌زاده و با مقدمه سید عبدالرضا قریشی‌زاده نگاشته شده است. در معرفی کتاب آمده: شیخ‌السلام ابواسماعیل عبدالله بن‌انصاری معروف به خواجه عبدالله انصاری، یکی از مشاهیر صوفیه خراسان است که آثار فراوانی دارد و اهمیت او در تاریخ تصوف آکار است (صفا، ۱۳۶۳، ج۲ص۲۱۹) وی از جمله‌ی علما و از اکابر صوفیه و عرفا بود (قزوینی، تعلیقات چهارمقاله ۱۹۰۹، ص ۲۵۶) وی ازدودمان ابوایوب انصاری صحابی بزرگ پیامبر اکرم(ص) و میزبان حضرت در هنگام به هجرت به مدینه بود.

گزیده‌ای از کتاب:  

الهی: مگر خویشتن جویم که در ملکوت تو کم‌تر از تار مویم، چراغ باید که روز جویم من این بیهوده تا کی گویم؟ به نیت هست یافتن محال است و ناشناخته جوینده بر خودو بال است، به دوگانگی، یگانگی جستن کبری است، بسته مانده در طلب راه شومی است، هرچه جز یکی همه هم ‌اند، هست یکی است و دیگر از نیست کم‌اند.

الهی: یافت جستن زندگانی است و جوینده نایافتن زندانی است و چندان که میان آن و این معانی است ، یگانگی تو را نشانی است و هر‌چه نه به تو باقی است، فانی است.

الهی: من نه به خدمت تو را می بها سازم، که درصحبت،‌حرمت می نگاه دارم، من به هوای دل در خدمتم، کی به فرمانم؟