آینده بشر

کتاب «آینده بشر» رابرت کلارک گراهام با ترجمه کورش زعیم است. در مقدمه‌ی کتاب آمده است:

«اگر منتظر شویم تا تاریخ آزادی را به ما بدهد، شاید انتظاری بیهوده باشد.
خفقان جهانی اندیشه به نابودی اندیشه نمی‌انجامد، بلکه باعث کژی، نادانی، و سوتفاهم متقابل در میان هم میهنان و معاصران می‌شود.

هر نسل می‌تواند این اشتباه را مرتکب شود که برای عصر خود اهمیتی اغراق‌آمیز قائل گردد و تصور کند که سرنوشت عصر او را در نقطه عطفی از تاریخ قرار داده است.
در حقیقت، تغییرات در اصول بنیادین زندگی انسان فقط یک‌بار در هر پانصد سال یا بیشتر رخ می‌دهد، ولی حتی رخ می‌دهد. چنان که تنزل زندگی باستانی رخ داد و نیز بریدن از سده‌های میانه نیز به وقوع پیوست و این در سرنوشت برخی نسل‌ها است که در چنین دوران‌هایی زندگی کنند.
هدف این کتاب، با دقتی که دانسته‌های موجود اجازه می‌دهد، تشرح شرایطی است که آدمی از آن برخاسته و اینکه چرا تا اینجا پیش آمده، اکنون در چه شرایطی بسر می‌برد و چه عواملی او را اکنون زیر نفوذ خود دارند. هدف دیگر این کتاب، پیشنهاد روش‌هایی است که به وسیله آنها آدمی خواهد توانست برخی از این عوامل را تغییر دهد تا بتواند به استعدادهای بزرگ و ذاتی خود را بیشتر دسترسی یابد.
این کتاب، تکامل تدریجی آدمی را تا درجه هوشمندترین ونیرومندترین آفریده‌ای که تاکنون روی زمین دیده شده پیگیری می‌کند. سپس نشان می‌دهد که چگونه آدمی پس از اینکه بر خطر‌های طبیعت چیزه شد، به بهبودی هوشمندی خود پرداخت. سیزده هزار سال پیش، کمتر یک میلیون نفر در جهان می‌زیسته‌اند که اکثریت آنان بسیار هوشمند و برگزیده بوده‌اند. اکنون میلیاردها نفر در جهان زندگی می‌کنند، وی اکثریت آنان دارای ذهن‌هایی که متوسط و هوشمند کمتری هستند. بیش از نیمی از مردم کم هوش کنونی جهان می‌توانسته‌اند سیر طبیعی زندگی بشری حذف شوند، در حالی که نیمی از کودکانی که می‌توانسته‌اند آدمیانی ارزشمند و موفق باشند، به خاطر روش‌های جلوگیری از بارداری توسط طبقه هوشمند جامعه، اصلا بوجود نیامده‌اند. با وجود اینکه کوشش‌های هوشمندان جامعه (مانند مبارزه با بیماری ها، تولید انبوه غذا و هزاران اختراع) باعث بقای شمار عظمیم از آدمیان کم‌هوش شده است، اینها پس از به دست آوردن چیزگی عددی بر هوشمندان، همبستگی خود را با دیگر اعضای جامعه رها می‌کنند و شیوه جنگ طبقاتی را می‌گزینند. این آدمیان کم هوش علیه هوشمندان در میان جامعه خود قیام می‌کنند و آنان را میلیون میلیون نابود می‌‌کنند.
کشتار آنها فقط به آنها که موفق اقتصادی هستند محدود نمی‌شود، بلکه شامل روشنفکران و صاحبان اندیشه هم می‌شود. بنابراین، هوشمندی آدمی به جای حفظ بقای خود، سبب استهلاک دارندگان شده است.»

گزیده ای از کتاب

فرگرد یک 

پیش از انسان

بیش از چهار هزار میلیون سال پیش، زمین به شکل خام و عاری از زندگی بود. سنگ و شن، آفتاب و باد، باران، رودها و دریاها بودند، اما هیچ چیز زنده، هیچ درخت و سبزه و هیچ موجود جنبده‌ای وجود نداشت. زمین متروک بود. سپس رویدادهای بسیار ناچیز زنده‌ای که می‌توانستند دوام بیاورند و تولید‌مثل کنند بر روی آب دریاهای شناور شدند برای میلیون سرگردان و در حال حرکت بودند. در طی این مدت دراز، آن‌ها رشد می‌کردند و تقسیم می‌شدند و بدین وسیله مثل خود را تکثیر می‌کردند. هنگامی که این جمعیت نخستینی زمین، آنقدر خود را تکثیر کرده بود که خوراک و فضای موجود دیگر تکافوی نیازمندی‌های بقای همه‌ی آن‌ها را نمی‌کرد، اعضای هر گروه آنها به مبارزه‌ای شدید برای ادامه زندگی و بقا در میان خود پرداختند. این مسابقه‌ی حیاتی در همه‌ی جهان آلی شیوع پیدا کرد و بر اثر تضادهایی باگونه‌های دیگر زندگی تشدید شد. این مبارزه، از آن پس، شکل زندگی همه‌ی موجودات را بر روی پایه‌ریزی کرد. آنچه باعث جهات‌یابی این مبارزه مهلک شد این بود که گهگاه برخی از مبارزان از لحاظ شکل و عادت ها با اولیای خود متفاوت بودند. برخی از این تفاوت‌ها باعث شدکه دارندگان آنا بر برداران خود مزیت پیدا کنند. این تفاوت ها به آن‌ها که برتری داشتند اجازه بیشتر تکثیر کنند. در نتیجه ، گونه‌‌های دیگری به وجود می‌آمدند که از گونه‌های پیشین برتر بودند. این‌ها می‌ماندند و گاهی با از بین بردن گونه‌های پیشین، خود افزایش می‌یافتند.

کتاب «آینده بشر» در انتشارات کتابسرای میردشتی چاپ شده و در اختیار علاقمندان به علوم اجتماعی قرار گرفته است.