سرو سایه‌فکن به خط غلامحسین امیرخانی

کتاب «سرو سایه‌فکن» درباره فردوسی و شاهنامه نوشته دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن و به خط غلامحسین امیرخانی است. 

گزیده‌ای از کتاب:

شاهنامه را به دو دوره داستانی و تاریخی منقسم کرده‌اند(گاهی به سه دوره) دوران داستانی نزدیک به دو ثلث منظومه را در بر می گیرد و به پادشاهی همای چهرزاد ختم می‌شود. دوران تاریخی عمدتاْ سرگذشت ساسانیان است تا حمله‌ی اعراب در بخش نخست داستان‌های مربوط به ایران باستانی که سینه به سینه گشته‌اند حکایت می‌شود. این داستان‌ها می‌توانند کم و بیش یک هسته واقعی تاریخی داشته باشند. ولی شاخ و برگ افسانه آنها را پوشانده است. ریشه برخی از انها بسیار کهن است، مربوط به دوره‌ی ورود به آریائیها به ایران، به همین سبب بعضی از شاهان ایران با افرادی در ریگ وِدای هندو نام مشترک یافته‌اند. نُولد که در کتابِ خود «حماسه ملی ایران» بعضی از این نام‌ها مشترک را برشمرده است: جم یا جمشید هندی = یم. تری ئتونه (فریدُون)، هندی= تری‌تنه. کُوی اوس (کاووس)، هندی=اوشنه. کوی هوسرو(کیخسرو)، هندی = سوشروس. بعضی نیز جزو اساطیر مشترک هندو اروپای بوده‌اند.

کتاب «سرو سایه‌فکن»در انتشارات کتابسرای میردشتی چاپ شده و در اختیار علاقمندان به کتاب‌های نفیس و ادبیات کهن قرار گرفته است.