نمایشنامهی «ساس و مایاکوفسکی شاعر» تألیف ویلادیمیر مایاکوفسکی و الیزا تریوله است که عطاالله نوریان به زبان فارسی ترجمه کرده. در معرفی کتاب آمده است: «ساس اثری است تخیلی و هجوآمیز که موضوع آن مبارزه با بازماندههای ذهنیت خردهبورژوایی در تمام شکلهای آن است. مایاکوفسکی در این نمایشنامه نوکیسههای پس از سیاست نوین اقتصادی در اتحاد حماهیر شوروی را ریشخند میکند. هدف عمدهی هجو مایاکوفسکی نمایش عنصری از طبقهی مسلط است که به بورژوازی و خرهبورژوازی آلوده شده است. ساس حشرهی خونخوار، نماد این آلودگی است، این حشرهی کثیف در حقیقت کنایه از تمام پلیدیهایی است که در بستر آلودهی زمان رشد میکند. همچنین در این نمایشنامه بروکراسی و جنبههای منفی تشکیلات اجتماعی اقتصاد و میل به خودکامگی و تنپروری بوروکراتها نشان داده شده است.»
گزیدهای از کتاب
«مجلس دوم: شبانهروزی کارگران. مخترع سرگرم تمیزکردن یک ورقهی اوزلایدی است. جوان لم داده است. دختر لبهی تخت مینشیند. جوان کتابخوان سخت مشغول خواندن کتاب است. هر وقت در باز میشود راهروِ درازی با درهای خروجی و چراغهای حبابدار دیده میشود.
جوان پابرهنه: (با صدای بلند فریاد میزند.) چکمهی من کجاست؟ بازم یکی چکمهی منو بلند کرده! مگه من هر شب باید در انبار ایستگاه راهآهن اثاثیهشونو بازرسی کنم؟ لازمه این کارو بکنم؟ آره؟
نظافتچی: پری سیپکین چکمهی تورو پوشید که بره معشوقهشو، جفتشو ببینه، وقتی چکمهرو میپوشید فحش میداد و میگفت این آخرین دفعهس. امشب میخوام با سرووضعی که متناسب با موقعیت اجتماعیام باشه، نشون بدم.
جوان: حرامزاده!
نظافتچی: (اتاق را مرتب میکند) این روزا پسموندهش خیلی تروتمیزه. سابقاٍ پسموندهی بطریهای خالی آبجو و دم ماهی بود و حالا شیشههای ادوکلن و کراواتهای رنگ و وارنگه.»
نمایشنامهی «ساس و مایاکوفسکی شاعر» در انتشارات کتابسرای میردشتی به چاپ رسیده است و در اختیار علاقهمندان به نمایشنامه قرار گرفته.