اصفهان هفت رنگ هنر

کتاب «اصفهان هفت رنگ هنر»  به دو زبان فارسی و انگلیسی که متن فارسی توسط سید عبدالرضا قریشی‌زاده و ترجمه انگلیسی هادی مهرابی و با عکس‌های داود وکیل‌زاده است.در مقدمه کتاب نیز می‌خوانیم:«اصفهان در شمار نواحی باستانی ایران است که پیشینه‌ی آن به دوران پیش از اسلام باز می‌گردد؛ اصفهان از سحرگاه تاریخ ایران زمین، جزیی از ناحیه «انزان» یا «انشان» بوده که به «گابای» یا «گی» موسوم بودو بعدها به «جی» نامور شد. وجود آتش‌گاه اصفهان که معبدی باستانی است و بنا به قولی به وسیله تهمورث دیوبند، پادشاه اساطیری ایران ساخته شده گواهی بر دیرینگی این سامان است، اصفهان از نخستین سده‌های اسلامی در تاریخ، فرهنگ و تمدن اسلامی دیاری نقش آفرین بوده و بعنوان دارلعام شرق مشهور بوده است.اصفهان در سده‌ی چهارم هجری به مرکز فرمانروایی امرای شیعی مذهب و مستقل آل زیار و آل بویه تبدیل شد و در سایه توجه بزرگانی چون: صاحب بن عباد و شیخ الرئیس بوعلی سینا، مهد پرورش بزرگان و دانشمندان فرهیخته شد و شهرتی جهانگیر یافت. شهر اصفهان در طول عمر طولانی خود، دوباره در دوران سلجوقیان و صفویان پایتختی ایران را تجربه کرده و بخش عظیمی از رونق آبادانی خود را وامدار پادشاهان این دو سلسله است.»

گزیده‌ای از کتاب

«تزیینات کاشی کاری مجموعه مسجد امام که از زمان شاه عباس آغاز شد و بتدریج توسط جانشینان وی تکمیل شد، یکی از نمونه‌های ممتاز تزیینات در معماری اسلامی است. کاشی کاری معرق و خشتی هفت رنگ با پیچ فیروزه‌ای و نیز مقرنس های زیبای سردر، در شمار زیباترین جلوه‌های هنر کاشی کاری عهد صفوی است. زیباترین بخش مسجد فضای گنبدخانه است. گنبد با عظمت و رفیع مسجد که به صورت دوپوش ساخته شده. فضای گنبدخانه به ابعاد ۲۲/۵۰*۲۲/۵۰ متر را در برگرفته است. تمامی بدنه این بخش از مسجد با کاشی هفت رنگ پوشش یافته است. کتیبه‌ی سرتاسر زیر گنبد به خط ثلث بر زمینه کاشی لاجوردی به قلم توانای عبدالباقی تبریزی است. در ضلع جنوبی گنبدخانه، محراب کاشی کاری مسجد با کتیبه‌ای به خط محمدصالح اصفهانی قرار دارد در کنار محراب نیز منبری مرمرین با ۱۴ پله وجود دارد که با هنرمندی و ظرافت فوق‌العاده‌ای ساخته شده است. در سمت قبله گنبدخانه محرابی گود به عمق تقریبی ۱ متر قرار داد که جهت امام جماعت و برای اقامه نماز به ویژه نماز جمعه کاربرد داشته است. در فضای چهل ستون غربی گنبدخانه نیز همانند چهل ستون شرقی آن، دو محراب فرعی مشاهده می‌شود که جمع کل محراب‌های موجود در مسجد را به یازده می‌رساند.»

کتاب «اصفهان هفت رنگ هنر» در انتشارات فرهنگسرای میردشتی به چاپ رسیده و اختیار علاقه‌مندان به کتاب‌های نفیس ایران‌‌شناسی قرار گرفته است.