پیش‌بینی‌نشده‌ی زندگی است. طالب احیاکننده‌ی دوراندیشی و هشدارهای حکمای یونان و روم باستان است و چون با زیر و بم ادبیات کلاسیک آشناست، در کارهایش دم‌به‌دم از حکمت‌های موجود در آن آثار ادبی، از اساطیر و افسانه‌های کهن، و از آن مصیبت احتمالی قریب‌الوقوع که شاید همین فردا در زندگی هرکس رخ دهد، سخن می‌گوید. طالب هشداردهنده‌ی تراژدی است و به ویژه در زندگی شخصی و حرفه‌ایش تلاش کرده تا با دانش آماری و ریاضیاتی‌اش، هرچه که می‌تواند از تراژدی‌ها و زیان‌های بزرگ دوری کند؛ هرچند که می‌داند هیچ انسانی از این لحاظ مصونیت مطلق ندارد. نسیم طالب نخستین شرح کلی از این چارچوب ادبی-آماری-سرمایه‌گذاری خود را در کتاب «فریفته‌ی تصادف: نقش پنهان بخت و اقبال در زندگی و بازارها» بیان کرد.

این کتاب عصاره‌ی تمام حرف‌های او تا به امروز و خلاصه‌ی مفیدی از تمام کتاب‌های بعدی وی را در بر دارد، ولی از آنجا که تب ترجمه آثار غیرفارسی در ایران بسیار به هیاهو و جدید بودن کتاب‌ها معطوف است و همیشه لشکر ناشران و مترجمان ایرانی در کمین هستند تا آخرین کتب روز را بلافاصله ترجمه کنند، این گوهر بی‌بدیل تا همین اواخر برای خواننده‌ی فارسی‌زبان ناشناخته باقی مانده بود. خوشبختانه این کتاب به‌تازگی با ترجمه‌ی اصلان قودجانی در انتشارات کتابسرای میردشتی به چاپ رسیده و ترجمه‌ی روانی دارد که از دشواری‌های نگارش عجیب‌وغریب طالب، جان به در برده و قالب سالم فارسی یافته است.

طالب چنان‌که گفته شد، انسان عجیبی است و نثر عجیبی هم دارد. او بر حفظ نثر عجیب خود و جلوگیری از دستکاری‌شدن آن از سوی ویراستاران هم اصرار دارد. این ویژگی در کنار انبوهی از اصطلاحات خودساخته و سیل اسامی تاریخی که در نوشته‌های او هست، متن او را حتی برای خوانندگان انگلیسی نیز دشوار می‌کند و ترجمه آثارش را قدری سخت می‌سازد. با این حال گویی «فریفته‌ی تصادف» تا حد امکان بر سد بلند دشوارنویسی طالب و دام‌هایی که مترجمان ناکاربلد را زمین‌گیر می‌کند، فائق آمده و مترجم توانسته است ضمن وفاداری به قالب نگارش طالب، مفاهیم را بدون رد پای ترجمه تحت‌اللفظی و معادل‌های لفظ‌به‌لفظ که در بسیاری از ترجمه‌های قبلی طالب دیده می‌شوند، به فارسی برگرداند.